سرگذشتی مختصر و کامل از منشأ انیاگرام

نُه تیپ شخصیتی و وسواس‌های نفس

در طول اواسط قرن بیستم، انیاگرام به‌تدریج از طریق کار یک فیلسوف آمریکای جنوبی به نام اسکار ایچازو نفوذ روزافزونی پیدا کرد. او در سال 1931 در لاپاز بولیوی به دنیا آمد و از سنین بسیار پایین علاقه عمیقی به مباحث معنوی و فلسفی از خود نشان داد. در سال 1956، ایچازو مؤسسه‌ای به نام آریکا را تأسیس کرد که در آن سخنرانی‌هایی درباره نظریه‌های خود در زمینه پروتوآنالیز و وسواس‌های ایگو ارائه می‌کرد. ایچازو در پروتوآنالیز، 9 شیوه‌ای را توصیف کرد که در آنها ایگوی فرد در مراحل اولیه زندگی در روان تثبیت می‌شود - مدلی که او از آن به عنوان انیاگرام وسواس‌ها یاد می‌کرد.

اگرچه آموزه‌های مدرسه آریکای او عمدتاً بر رشد معنوی متمرکز بود، اما در پیوند دادن نماد انیاگرام به تیپ‌های مختلف شخصیتی بسیار حائز اهمیت بود. آموزه‌های او چارچوبی را فراهم کرد که افراد از طریق آن می‌توانستند به باورهای محدودکننده ناشی از وسواس‌های ایگو بینش پیدا کنند و در نتیجه در مسیر خودشناسی گام بردارند.

نفوذ و محبوبیتی که مدل تیپ‌های شخصیتی انیاگرام امروزه از آن برخوردار است، تا حد زیادی مدیون کار روانپزشک شیلیایی کلودیو نارانخو است. نارانخو که جانشین فریتس پرلز - بنیانگذار تأثیرگذار گشتالت درمانی - بود، پیشگام در زمینه یکپارچه‌سازی روان‌درمانی و سنت‌های معنوی به شمار می‌رود و نقش کلیدی در معرفی انیاگرام به حوزه مشاوره حرفه‌ای ایفا کرد. برای آشنایی با جزئیات پیشینه و صلاحیت‌های این روانپزشک، در ادامه بخوانید. افرادی مانند اوکس، آلماس و مایتری نزد نارانخو که هنوز هم انیاگرام را تدریس می‌کند، شاگردی کردند. انیاگرام از طریق رابرت اوکس به جوامع مسیحی متعددی در ایالات متحده معرفی شد، جایی که نویسندگانی مانند جری واگنر، دان ریسو و راس هادسون (مؤسسه انیاگرام) با آموزه‌های انیاگرام مدرن آشنا شدند.

از زمانی که انیاگرام وارد دنیای روانشناسی شد، این مدل تا حدی از طریق مطالعات تجربی و عملی اعتبارسنجی شده است (برای خلاصه‌ای به ساتون (2012) مراجعه کنید) و با سایر سازه‌های روانشناختی مانند آزمون MBTI مقایسه شده است.

مربیان انیاگرام همچنین از کار روانشناسان خارج از جامعه انیاگرام برای ارتقای درک و کاربرد ما از این چارچوب بهره برده‌اند. نمونه‌ای از آن، پژوهش کارن هورنای در مورد اشکال روانی دفاع است که منجر به توسعه الگوی فرکتالی سبک‌های اجتماعی یا هورنوی‌ها توسط دان ریسو و راس هادسون شده است.

ما مشارکت‌های ارزشمند تمامی نویسندگان و مربیان انیاگرام را که به غنای درک جمعی ما کمک کرده‌اند و همچنان منبع الهام ما در کاربرد انیاگرام هستند، ارج می‌نهیم.

کنفرانس بینالمللی انیاگرام

نخستین کنفرانس جهانی انیاگرام که در سال 1994 به همت هلن پالمر در دانشگاه استنفورد برگزار شد، نقطه عطفی در پذیرش و اعتبار بخشیدن به انیاگرام به عنوان یک سیستم شخصیت‌شناسی به شمار می‌رود.

روان‌شناسان، اساتید معنوی، مربیان و کارشناسان کسب و کار از اقصی نقاط جهان گرد هم آمدند تا پژوهش‌های خود را به اشتراک گذاشته و پیرامون سیستم انیاگرام به تبادل نظر بپردازند. دیوید دنیلز، پرسشنامه کشف انیاگرام استنفورد را به عنوان شکل ابتدایی خودتایپینگ مبتنی بر نه پاراگراف توصیفی توسعه داد.

این رویداد، گروهی از معلمان پیشگام انیاگرام را برانگیخت تا انجمن بین‌المللی انیاگرام را بنیان نهند. این بنیانگذاران عبارت بودند از: ماریا بیزینگ، دیوید دنیلز، تئودور دانسون، آندریاس ایبرت، راس هادسون، جری واگنر، کتی هرلی، پاتریک اولری، هلن پالمر و دان ریسو.

ما همچنین از نظریه‌پردازان و توسعه‌دهندگان معاصر این حوزه سپاسگزاریم: مارک بودنارچوک، ساندرا مایتری، AH Almaas (ایده‌های مقدس)، بئاتریس چستنات، Uranio Paes، جینجر لپید-بوگدا، کاترین فاور، ماریو سیکورا، ایان مورگان کرون و بسیاری دیگر.